25-5
Beste HGC'ers,
Hopelijk verkeert iedereen in goede
gezondheid.
Om maar meteen met de deur in huis te
vallen: ik heb corona gehad. Getest en bevestigd.
In de derde week van maart heb ik twee
dagen een zeer geringe verhoging van mijn temperatuur gehad en voelde ik me een
beetje moe. Ik was niet verkouden en had geen hoest. Ik was gewoon thuis aan
het werk en ik voelde me goed genoeg om buiten te sporten. Het meest opvallende
was dat mijn geur en smaak voor een periode van ongeveer twee weken bijna
helemaal weg was. Omdat mijn vader, arts, dezelfde symptomen heeft
gehad en hiervoor is getest, wist ik met zekerheid dat dit Corona was.
Een week geleden heb ik mezelf laten
testen en de test bevestigde inderdaad dat ik Corona heb gehad. Deze
bevestiging voelt goed, want ik weet nu dat ik geen risico voor anderen ben.
Daarnaast heb ik, als we de theorie van het RIVM moeten geloven, immuniteit
opgebouwd. Ik kan het virus wel nog doorgeven (ontvangen van anderen) via mijn
kleren en handen, dus voorzichtigheid is geboden en handen vaak wassen blijft
belangrijk.
Inmiddels is HGC open en hebben we de
eerste trainingen achter de rug. Toen ik vorige week, voor het eerst in twee
maanden, op het terrein van de roggewoning liep, besefte ik me wat voor
een prachtige club en een mooie plek we delen met elkaar. Daarbij besefte ik me
hoeveel plezier ik haal uit hockeyen met mijn teamgenoten. Het is een feest om
weer op het veld te staan.
Ik wil daarom ook alle vrijwilligers en
leden bedanken die het mogelijk hebben gemaakt de club om te bouwen tot een
"Corona-proof" omgeving, waardoor wij met veel plezier op het veld
mogen staan. Dank iedereen.
Groetjes,
Floris van der Linden
Lieve
HGC’ers,
Na
ruim twee maanden zonder hockey, mogen we dankzij de inspanningen van veel
vrijwilligers nu allemaal weer het veld op. Dat dit een hele opgave was konden
wij deze week voor het eerst zien. Overal hangen linten, trainers dragen een
hesje en er zijn in- en uitgangen van de velden. Iedereen blijft keurig op
anderhalve meter en wij mogen weer hockeyen. Onwijs bedankt allemaal!
Ook
voor mij was/is het een gekke tijd. Ik bereidde me op donderdag 12 maart voor
op ons dubbelweekend tegen Pinoké en Kampong, toen we te horen kregen dat de
competitie werd stilgelegd. Eerst baalde ik enorm, maar de reden was natuurlijk
meer dan logisch. Ongeveer twee uur later besloot mijn studentenhuis, met 17
jongens, dat we met z’n allen in quarantaine gingen. Een huisgenootje met
lichte hartproblemen gaf de doorslag voor ons allen om het heel serieus te
nemen.
Van
de ene op de andere dag mocht ik niet meer zonder goede reden naar buiten en deden
we eens in de drie dagen gezamenlijk boodschappen. Met karren vol door de
Albert Heijn dachten veel mensen dat we professioneel aan het hamsteren waren.
Albert Heijn Diamantplein te Leiden, sorry voor de lege schappen, maar 17
jongens eten nou eenmaal veel in drie dagen. Daarnaast mocht ik gelukkig wel
dagelijks naar buiten om te sporten. In het begin nog met een groepje, maar dat
mocht na een tijdje helaas ook niet meer. Het hoogtepunt was onze ‘five minutes
of fame’ bij Jinek. Een cameraploeg kwam bij ons thuis – op anderhalve meter –
voor een klein interview, met vragen over onze quarantaine.
De
eerste weken hebben wij ons tussen het studeren door kostelijk vermaakt. Door
het lekkere weer konden wij goed gebruik kunnen maken van onze grote
achtertuin. Zo houden we nu wekelijks een ‘Flankybalkampioenschap’. Dat is een
soort mix tussen kingen en rond-om-de-tafel. Ook hebben wij een wekelijks
evenement zoals een pubquiz, ranking the stars of ons quarantaine lustrum (eens
in de 25 dagen). Natuurlijk moesten we naast deze leuke activiteiten ook gewoon
studeren. Een aantal huisgenootjes zitten bij hun ouders dus zijn hun kamers
omgetoverd tot ‘thuis UB’. Inmiddels zijn onze huisregels wat versoepeld, maar
ook hier slaat de verveling toe. Het is even wennen dat we niet meer zomaar wat
leuks kunnen doen buiten de deur. Daarom was ik erg blij dat we te horen kregen
dat we weer het veld op mochten.
Hopelijk
zijn jullie ook allemaal gezond gebleven en tot snel!
Groetjes
Lars